Taalambassadeurs in het zonnetje: Geran Rooyackers
Cubiss is ontzettend blij met de Brabantse en Limburgse taalambassadeurs en zet ze deze zomer extra in het zonnetje. Gedurende de zomerweken publiceren we twee keer per week een portret van één van de Brabantse en Limburgse ambassadeurs. Vandaag maken we kennis met Geran Rooyackers.
Geran Rooyackers (51) uit Deurne haalde bijna alleen maar onvoldoendes op de basisschool. “Ik snapte niets van de stof. Als het in de klas te moeilijk werd, kreeg ik een kleurplaat. Of ik mocht koffie halen voor de juf. Ieder jaar ging ik wel over. Niet omdat ik goed kon leren, maar omdat ik ouder werd.” Toen haar eigen zoon beter kon lezen stapte Geran naar de huisarts. Ze volgde een taalcursus en werd taalambassadeur.
Geran kreeg lezen en schrijven niet met de paplepel ingegoten. “Ik kom uit een taalarm gezin met een analfabeet als vader en acht kinderen die allemaal niet goed konden lezen en schrijven. Voor mij was het normaal, ik wist niet beter. Mijn vader had een frietzaak en hoofdrekenen was geen probleem, maar een kassabon maken kon hij niet.” Na de basisschool ging Geran zonder schooladvies naar de huishoudschool.
Met haar man kreeg ze een zoon die ze iedere dag voorlas, zo goed en kwaad als het ging. Tot hij op school zelf moest leren lezen. “Ik wilde meedoen en ben leesmoeder geworden. Vanaf groep 4 ging dat niet meer. De kinderen in de klas konden beter lezen dan ik.” Dat was voor Geran het moment om naar de huisarts te stappen. Die wist niet goed wat ze kon doen als volwassen vrouw en verwees haar door naar maatschappelijk werk.
Zo kwam Geran op 38-jarige leeftijd bij het ROC voor een cursus Nederlands voor volwassenen. Door de taalcursus heeft ze veel meer zelfvertrouwen. “Van mijn man had het niet gehoeven, zegt hij weleens. Ik heb meer haar op de tanden gekregen. Hij heeft nu meer partner.” Negen jaar geleden kreeg Geran de vraag of ze taalambassadeur wilde worden. “Dat leek me niks voor mij, als verlegen muisje dat niet wil opvallen. Ik schaamde me niet, maar ik ging ook niet op de tafel staan om het uit te schreeuwen. De eerste keer was een vuurdoop. Mijn collega was ziek en zo stond ik opeens met een microfoon voor een volle zaal advocaten en directeuren. Al snel praatte ik alsof ik het altijd heb gedaan.”
"Je staat ermee op en gaat ermee naar bed"
Als taalambassadeur wil Geran duidelijk maken dat school niet automatisch betekent dat je kunt lezen en schrijven. “Taal is ontzettend belangrijk. Je staat ermee op en gaat ermee naar bed. Bij het boodschappen doen ging ik altijd af op verpakkingen. Als die veranderden, kon ik het niet meer vinden. Dan zei ik tegen mijn moeder dat het op was. Toen mijn favoriete appelstroop plots niet meer in een appeltje zat, heb ik alle verpakkingen uitgeprobeerd tot ik ’m weer had gevonden. Nu zou ik het gewoon vragen.” De 78-jarige vader van Geran zit sinds vijf jaar ook weer op school. “Hij zit bij een vogeltjesclub en kon het clubblaadje niet lezen. Dat wilde hij wel graag. Daarom is hij een cursus gaan doen. Dat vind ik heel goed van hem. Je bent nooit te oud om te leren!”
Alle taalambassadeurs uit deze serie zijn aangesloten bij onze samenwerkingspartners Stichting ABC of Arcus Taal.
Tekst: Tefke van Dijk
Fotografie: Boyd Smith Photo
