Q&A collectioneren

Deze Q&A (questions & answers) over collectioneren volgt uit de publicatie over bibliotheken en neutraliteit en is deel van een reeks. We beantwoorden in de Q&A's vragen rondom neutraliteit en diversiteit, inclusie en gelijkwaardigheid (DIG) binnen de bibliotheek.

Heb je de publicatie 'Neutraliteit en de Bibliotheek, op naar een diverse, inclusieve en gelijkwaardige bibliotheekbranche' nog niet gelezen? Doe dit dan eerst. Wil je meer weten over DIG? Bekijk onze inspiratiepagina, met onder andere definities en concrete tips.

Collectioneren

In deze Q&A collectioneren gaan we in op een aantal vragen die leven in de bibliotheekwereld rondom een diverse en inclusieve collectie en over neutraliteit. Deze Q&A is samengesteld uit vragen die we hebben gehoord tijdens bijvoorbeeld bijeenkomsten en vragen van collega’s.

Het gaat om de volgende vragen:

  1. Wat betekent het voor de collectie als de bibliotheek niet neutraal kan zijn? 
  2. Hoe kan ik de collectie divers en inclusiever maken? Zijn er concrete tips? 
  3. Moeten we alle verschillende perspectieven laten zien? En wie bepaalt wat wel en niet mag? 
  4. Draaien we niet door met diversiteit en zijn we niet te gevoelig? Ofwel; stellen we ons niet aan? 
  5. Moeten we nu alle boeken die niet divers en inclusief zijn saneren? En wissen we geschiedenis dan niet uit? 
  6. Hoe pak je als bibliotheek je rol als fact checker?  
  7. Maar wat als mijn bezoekers boeken willen die wij discriminerend vinden? 
  8. Moet ik een speciale tag, plek of kast maken voor boeken met diversiteit en inclusie?
  9. Onze bezoekers hebben geen behoefte aan een diverse en inclusieve collectie. 
  10. Is werken aan een diverse en inclusieve collectie ooit af? 

1. Wat betekent het voor de collectie als de bibliotheek niet neutraal kan zijn? 
Dat betekent dat er keuzes gemaakt moeten worden in de collectie. Let goed op bij het aanschaffen van nieuwe collectie én kijk goed naar welke collectie al aanwezig in een bibliotheek. Staan de huidige en nieuwe collectie in verhouding met het standpunt van de bibliotheek? Is de huidige collectie divers en inclusief? Is er sprake van discriminatie, uitsluiting of dergelijke in de collectie? Is de collectie betrouwbaar? Is er sprake van feitelijke onjuistheden in de collectie? 

Het is belangrijk dat de collectie de standpunten en de rol van jouw bibliotheekorganisatie goed weerspiegeld en dat de collectie up to date is. 


2. Hoe kan ik de collectie divers en inclusiever maken? Zijn er concrete tips? 
Ga eens voor de kasten staan (bijvoorbeeld de collectie informatief jeugd) en kijk kritisch naar wat je in huis hebt en wat je wellicht nog mist. Welk perspectief of invalshoek mis je? Kijk ook naar je display- en thematafels. Welke onderwerpen belicht je en hoe vul je deze tafels in? Liggen er bijvoorbeeld bij Nederlandse schrijvers ook boeken van jonge schrijvers? Van vrouwen? Van schrijvers van kleur? Praat hierover met je collega's. Je bewust zijn van je eigen blinde vlekken (bij het samenstellen van een collectie) is al een flinke eerste stap.  

Je kunt natuurlijk niet alles tegelijk aanpassen. Ga het gesprek aan met je collega's en bekijk stapje voor stapje op welke categorieën je je wilt richten. 

Door de inzet van gastcollectioneurs – experts/kenners van de bepaald onderwerp of thema – kunnen je collectie divers en inclusiever maken. Vraag de gastcollectioneur om een collectieonderdeel aan te vullen, om te adviseren over het beheer en om mogelijkheden voor programmering aan te dragen. Denk aan een gastcollectioneur rond meertaligheid, gender of manga. Bijvoorbeeld de Manga collectie bij Bibliotheek Midden-Brabant en ‘Verhalen van de Stad’ bij de Bibliotheek in Rotterdam. Ook met behulp van communities kun je collectieonderdelen bekijken en aanvullen. 

TIP: Probiblio maakte een e-learning over DIG in de collectie. Zij geven veel voorbeelden en stappen om te werken aan een diverse en inclusieve collectie. Bekijk 'm hier. 


3. Moeten we alle verschillende perspectieven laten zien? En wie bepaalt wat wel en niet mag? 
Het laten zien van zoveel mogelijk verschillende perspectieven is een zeker goed idee. Maar, let erop dat het niet in strijd is met Artikel 1 van de Grondwet: iets wat discrimineert heeft geen plek bij een bibliotheek. En vrijheid van meningsuiting? Dat mag. Maar als je iets zegt wat kwetsend of beledigend is voor andere mensen, kan de rechter alsnog een straf opleggen.  

Wie bepaalt dan wat wel en niet ‘mag’? Ga uit van de doelgroep over wie het gaat, zouden zij het discriminerend vinden? Houd er rekening mee dat dit per persoon verschillend kan zijn. 
Meer informatie hierover vind je in de publicatie Neutraliteit en de Bibliotheek 

Perspectieven in fictiewerk zijn heel anders dan in non-fictie, informatieve boeken of andere media. In fictie kun je discriminerende dingen lezen of zien, maar wanneer uit het verhaal blijkt dat deze discriminatie fout is, kan het toch goed zijn het boek om in de collectie te hebben. Maar wanneer in fictie, non-fictie of andere informatie discriminerende dingen voorkomen zonder dat het nut heeft, vraag je dan af of dit een plek mag hebben in de collectie.  
Zie ook vraag 5 hieronder. 
 
Bepaalde thema's worden tegenwoordig bestempeld als ‘links’ of ‘rechts’, terwijl het niets met politieke richtingen te maken heeft. Zo wordt klimaatverandering, en hierdoor ook programmering of collectie rondom dit thema, vaak gezien als iets ‘links’ terwijl het in zichzelf niet links of rechts is; het is er gewoon. In dit artikel van EenVandaag gaan twee politicologen hier verder op in.  


4.  Draaien we niet door met diversiteit en zijn we niet te gevoelig? Ofwel; stellen we ons niet aan? 
Nee, we zijn niet te gevoelig en nee, we draaien niet door.  

Het lijkt alsof er ‘nu ineens’ opvallend veel aandacht is voor gender en seksualiteit; je ziet meer queer personages in de media en daar wordt ook meer over gesproken. Maar er zijn altijd queer mensen geweest. In landen waar homoseksualiteit verboden is, zie je geen queer mensen in de media of op straat. Maar ze zijn er wel, anoniem of achter gesloten deuren.  

Het is enorm belangrijk voor mensen uit onder andere de LHBTIQA+ community dat ook zij gerepresenteerd worden in (populaire) media. Zodat zij zichzelf herkennen en geaccepteerd worden. Het toont de echte diversiteit van de huidige samenleving en niet de schijnrealiteit die we vaak in de media zien.  

Er zijn grote stappen gezet de afgelopen jaren, het lijkt soms wel op een inhaalslag om die representatie recht te trekken. Dat kan voelen als ‘te veel’. Maar het is nooit te veel. Pas als mensen zich veilig voelen, durven en kunnen zij zichzelf zijn. Dat levert niet alleen een grote bijdrage aan henzelf op, maar zeker ook aan de samenleving. 

Goede representatie geldt voor iedereen, ook voor mensen met een andere afkomst, geloofsovertuiging of beperking. Iedereen moet zich kunnen herkennen in boeken, films, series en andere vormen van media. Als je wit, Nederlands en heteroseksueel bent, dan zie je jezelf onbewust overal terug in de populaire media. Door de wereld inclusiever te maken, ziet ook je buurmeisje met ADHD zichzelf vaker terug en kan ze zich identificeren met een personage uit een nieuwe serie. De overbuurman die nog niet uit de kast is gekomen kan zich als homoseksueel gezien voelen, omdat zijn favoriete schrijver zijn verhaal vertelt.  

Er zijn zo veel verhalen om te vertellen. Laten we ieders verhaal vertellen, in plaats van alleen het verhaal van een selecte groep. De bibliotheek draagt hieraan bij door een inclusieve en diverse collectie te tonen. 


5. Moeten we nu alle boeken die niet divers en inclusief zijn saneren? En wissen we geschiedenis dan niet uit? 
Belangrijke of geschiedkundige werken worden bij de Koninklijke Bibliotheek (KB) en de universiteitsbibliotheken bewaard. Door je collectie aan te passen en te saneren, wis je niet de geschiedenis uit. Je maakt wel ruimte voor een diverse en inclusieve collectie. 
 
Je kunt een aantal stappen nemen richting een diverse en inclusieve collectie, afhankelijk van media en doelgroep: 

  • Voorzie sommige boeken en andere media van een disclaimer. Niet alleen een waarschuwing dat er discriminatie en/of foutieve informatie in voorkomt, maar ook de uitleg waarom het niet klopt. Dit kan bijvoorbeeld passen bij boeken over diëten met feitelijke onjuistheden, of boeken met complottheorieën. Juist voor boeken waar mensen wel benieuwd naar zijn, maar niet zelf willen kopen is dit een interessante optie. 
  • Zet bepaalde boeken of andere media op een specifieke plek in de collectie, bijvoorbeeld binnen een zichtcollectie waarbij je de boeken voorziet van context. Verouderde kinderboeken of literatuur met discriminerende teksten wil je niet op de kinderafdeling of in de literatuurlijst hebben, je wil niet dat kinderen, jongeren of volwassenen deze zonder context lezen. Maar wellicht wil je deze wel behouden zodat docenten er les over kunnen geven.  
  • Je kunt ervoor kiezen om sommige onderdelen van de collectie alleen onder bepaalde voorwaarden uit te lenen, bijvoorbeeld: 

             - Alleen met een 18+ bibliotheekpas
             - Alleen lenen bij een balie en niet uitleenbaar via de zelfcheck
             - Alleen lenen als school, docent of mensen met een maatschappelijke functie. 

  • Ook in samenwerking met programmering kun je context geven aan je collectie. Boeken die vragen oproepen over diversiteit en inclusie kun je gebruiken als aanleiding voor je programma. Je kunt je programma ook gebruiken om juist deze boeken, die je anders af zou schrijven, te laten zien en te voorzien van relevante achtergrondinformatie. 

6. Hoe pak je als bibliotheek je rol als fact checker?  
De bibliotheek wordt van oudsher gezien als een kennisbank en betrouwbare bron van informatie. Maar let op: er staan ook materialen in de bibliotheek waar (wetenschappelijke) discussie over bestaat. Denk aan boeken over klimaatverandering, vaccineren of boeken met een sterk politiek profiel. Ook boeken over alternatieve geneeswijzen of andere gezondheidskwesties kunnen een onjuist beeld of idee geven. In de bibliotheek staan deze boeken naast titels die wel betrouwbare informatie geven. De bibliotheek biedt een brede collectie met werken die een onderwerp benaderen vanuit verschillende invalshoeken. Door het bieden van context (in de vorm van een boekenlegger, een speciaal etiket of programmering) kan je de lener wel wijzen op de (on)betrouwbaarheid van een boek. Op die wijze vervul je je rol als fact checker en laat je zien dat er verschillende zienswijzen bestaan.  

Omdat de bibliotheek van oudsher gezien wordt als een betrouwbare bron van informatie is het belangrijk dat we bovenstaande informatie over meerstemmigheid en in context zetten, delen met het publiek. Ook kun je gebruikers (denk vooral aan jongeren) tricks en tools geven waarmee ze de bronnen die ze bekijken kunnen beoordelen (mediawijs maken). 

Tot slot: je weet niet waar de boeken uit je collectie voor gebruikt worden. Iemand die onderzoek doet naar het hele vaccinatie-debat vindt het waarschijnlijk ook interessant om boeken te bekijken waar kritisch over vaccinatie wordt gesproken.  

In de kernwaarden van de collectie van Bibliotheek Midden-Brabant staat: 

'De totale collectie, fysiek en digitaal, is een betrouwbare bron van kennis en cultuur. Bij twijfel over de betrouwbaarheid van individuele werken nemen we ook werken in de collectie op die het onderwerp benaderen vanuit andere of meer actuele invalshoeken. Titels toevoegen en context bieden dragen meer bij aan een betrouwbare collectie dan het weglaten van titels.'
Kernwaarden van de collectie (bibliotheekmb.nl) 


7. Maar wat als mijn bezoekers boeken willen die wij discriminerend vinden? 
Zorg er allereerst voor dat je bibliotheek een collectiebeleid heeft vastgesteld met uitgangspunten waaraan de werken voldoen die in je collectie hebt. Maak daarnaast de keuzes die je maakt bij het samenstellen van een collectie expliciet. Als je een keuze maakt, kan je aan bezoekers beter uitleggen waarom je deze keuzes hebt gemaakt. Toch kan het zeker voorkomen dat een bezoeker moeite heeft met dat bepaalde boeken of andere media niet meer beschikbaar zijn in de collectie, of het niet eens is met gemaakte keuzes. Dit kan voor frictie zorgen, en soms zelfs onveilige situaties in het contact met publieksmedewerkers/front-officemedewerkers.  
 
De volgende Q&A wordt opgesteld voor publieksmedewerkers/front-officemedewerkers. Daarin vooral aandacht voor het in gesprek gaan met bezoekers. Probiblio heeft een praktische handreiking opgesteld over omgaan met ongewenst gedrag van bezoekers en over veiligheid van publieksmedewerkers, met onder andere beleid en maatregelen.


8. Moet ik een speciale tag, plek of kast maken voor boeken met diversiteit en inclusie? 
Ja en nee, dat hangt van de context af. 

Een thema- of displaytafel rond Pride Month, Keti Koti, Ramadan of diversity day is een mooie manier om te laten zien wat je allemaal aan diverse materialen in de collectie hebt. Deze materialen komen anders misschien niet zo snel in beeld bij de leners.  

Toon bij een presentatie rondom een thema of feestdagen altijd een diverse collectie. Dus niet alleen (kook)boeken over kerst op de thematafel rondom feestdagen. Maak eens een tafel met materialen van vooral vrouwelijke schrijfsters, zo laat je werken opvallen die anders misschien onder de radar blijven. Leg op een tafel met romantische boeken ook verhalen met queer-personages neer. Maak ruimte voor toevallige ontmoetingen tussen mensen en boeken. 

Het maken van een speciale plek voor een specifieke doelgroep in de bibliotheek is niet altijd wenselijk. Je kunt vanuit goede bedoeling hiermee juist het ‘anders zijn' benadrukken. Wellicht is voor sommige bezoekers de stap groot om op zo’n speciale tafel te gaan kijken en pakken ze liever anoniem een passend boek van de plank. 


9. Onze bezoekers hebben geen behoefte aan een diverse en inclusieve collectie. 
Je kunt niet weten welke behoefte iemand heeft. Zorg dus voor een brede, passende collectie. Dankzij de brede collectie trek je wellicht zelfs nog nieuwe bezoekers naar je bibliotheek. 

Veel bibliotheken stellen in hun beleidsplan dat ze er voor iedereen willen zijn. Dus ook voor mensen met diverse achtergronden, geloofsovertuigingen, leeftijd enzovoort. Dus moet je ervoor zorgen dat je collectie daarop aansluit. Niet iedereen hoeft alles te lezen, maar het is wel goed dat er voor iedereen iets in de kast staat.  

Een brede collectie zorgt er ook voor dat mensen – misschien wel per abuis - een boek kiezen dat ze misschien normaliter niet zouden hebben gekozen waarmee ze hun blik kunnen verbreden en iets leren over een samenleving, geloofsovertuiging of sport. De lezer verrijkt door het lezen van het boek diens eigen perspectief. Bijvoorbeeld als je als katholieke witte vrouw uit Nederland leest over het leven van een Islamitische man uit Indonesië. De personage heeft een ander geloof, sekse en afkomst dan de lezer en daar leert de lezer (vaak onbewust) van. 

Het fijne van een boek is: vind je het niet interessant, dan klap je het dicht en breng je het terug. Bezoekers zijn niet verplicht een boek (uit) te lezen waar ze geen interesse in hebben. 


10. Is werken aan een diverse en inclusieve collectie ooit af? 
Nee. Werken aan een diverse en inclusieve collectie is een proces waar altijd actief aan moet worden gewerkt. 


Vragen?

Heb je vragen over de Q&A? Of heb je nog andere vragen die in deze Q&A moeten worden opgenomen? Laat het dan vooral weten! Je kunt contact opnemen met 

Marit Leendertse (DIG) m.leendertse@cubiss.nl 
Senna Welling (collectie) s.welling@cubiss.nl 
Milja de Vries (communicatie) m.devries@cubiss.nl 

Deze Q&A collectioneren is ontwikkeld in samenwerking met Bibliotheek Midden-Brabant en BiblioPlus.