Datum

Nieuw in Brabant, en dan? 
Narjes Hemashah aan het woord

Hoe is het om als niet-Nederlander naar Brabant te verhuizen? Waar loop je in het dagelijks leven tegenaan?

Het projectteam Versterken Taalvaardigheid zet zich in opdracht van de provincie Brabant in om taalvaardigheid in Brabant te bevorderen. Het project kreeg daarbij drie extra aandachtsgebieden van de provincie, waaronder 'Nieuwe Brabanders'. Nieuwe Brabanders zijn niet in Nederland geboren, ze zijn hier op latere leeftijd gekomen. Ze zijn hier om verschillende redenen, het gaat om expats, vluchtelingen, arbeidsmigranten en statushouders. Als je niet in Brabant geboren bent en je wilt wel deel uitmaken van de samenleving, hoe doe je dat? Waar loop je tegenaan?
We hebben enkele mensen geinterviewd. De komende weken publiceren we een portret. 

Vijf jaar geleden kwam Narjes Hemashah (56) van Syrië naar Nederland. Toen ze een jaar in Bergen op Zoom woonde begon ze op Sagénn aan een cursus Nederlands. De inburgeringscursus was voor haar niet genoeg, daarom heeft ze een eigen studie gedaan en haalde het staatsexamen diploma NT2-1. Nu wil ze verder leren. “Ik ben dol op talen. Voordat ik taalles kreeg, leerde ik woorden van kassabonnen. Nu analyseer ik zinsconstructies in nieuwsberichten om daarvan te kunnen leren. Uiteindelijk wil ik net zo goed worden als Nederlanders!” Als taalambassadeur en taalvrijwilliger helpt ze nu andere vrouwen om de taal te leren. 

Doordat Narjes goed Engels sprak, was het voor haar niet erg moeilijk om Nederlands te leren, maar toch heeft ze er hard voor moeten werken. “In het begin durfde ik niet veel te spreken. Als ik een paar woorden zei, zeiden mensen heel veel terug en dat begreep ik niet. Ik wilde dan overstappen op Engels, maar zo leer ik nooit Nederlands.” Ze vindt het heel leuk om een nieuwe taal te leren. Wat ze vooral leuk vindt, is dat sommige Nederlandse spreekwoorden ook in het Arabisch bestaan, zoals ‘handen uit de mouwen steken’. Ze vraagt zich altijd af waar het gezegde is ontstaan.

Uiteindelijk wil ik net zo goed worden als Nederlanders

Narjes zou graag meer emotioneel getinte teksten leren schrijven. “In de les leren we vooral zakelijk schrijven. Dat is belangrijk voor administratieve zaken, maar ik wil ook de taal kennen die over emoties gaat.” Het is haar droom om een boek in het Nederlands te schrijven over Syrië, een onderwerp dat haar diep raakt. “Sommige Nederlanders weten vaak weinig van Syrië en Syriërs”, vertelt ze geëmotioneerd. “Volgens mij is geen Syriër gelukkig in Nederland. Het woord ‘gelukkig’ staat ook niet meer in mijn woordenboek.” 

Sinds 2015 werkt Narjes als taalvrijwilliger bij VIV, waar ze helpt met taallessen voor vrouwen. “Sommige oosterse vrouwen mogen de taal vaak niet leren en zijn daardoor erg afhankelijk van hun familie. Ik weet hoe moeilijk het is als je de taal niet kent en daarom wil ik deze vrouwen helpen.” Narjes is als taalambassadeur in Bergen op Zoom een inspirerend voorbeeld voor velen. “In Syrië krijgen mensen weinig hulp van instanties of instellingen maar hier sta je er niet alleen voor”, zegt ze bescheiden. “Ik krijg volop ondersteuning en aandacht, van het Taalhuis, Cubiss en WeZijn en VIV. Dat is fantastisch.” 

Tekst: Tefke van Dijk
Fotografie: Vincent Moll


Terug naar verzamelpagina

Naar overzicht Actueel en Blogs >>