Nieuw in Brabant, en dan?
Mohammed Al Saydali aan het woord
Hoe is het om als niet-Nederlander naar Brabant te verhuizen? Waar loop je in het dagelijks leven tegenaan?
Het projectteam Versterken Taalvaardigheid zet zich in opdracht van de provincie Brabant in om taalvaardigheid in Brabant te bevorderen. Het project kreeg daarbij drie extra aandachtsgebieden van de provincie, waaronder 'Nieuwe Brabanders'. Nieuwe Brabanders zijn niet in Nederland geboren, ze zijn hier op latere leeftijd gekomen. Ze zijn hier om verschillende redenen, het gaat om expats, vluchtelingen, arbeidsmigranten en statushouders. Als je niet in Brabant geboren bent en je wilt wel deel uitmaken van de samenleving, hoe doe je dat? Waar loop je tegenaan?
We hebben enkele mensen geinterviewd. De komende weken publiceren we een portret.
47 dagen was de Syrische Mohammed Al Saydali (29) onderweg vanuit Libanon naar Nederland. Een tragische reis waarbij hij uiteindelijk met 720 anderen van een schip werd gehaald. Op 27 september 2014 kwam hij in Nederland, een datum die hij nooit vergeet. Het was het beginpunt van een nieuw avontuur: een eigen zaak. Het duurde echter nog jaren voordat hij van start kon, en in die tijd bleek het moeilijk om de taal te leren.
Via het asielzoekerscentrum in Ter Apel en zeven andere plaatsen kwam hij in vier maanden tijd naar Breda. “In de centra waren we veilig en hadden plezier, het was het beste deel van de reis”, zegt hij daarover. Het starten van een eigen zaak bleek echter niet eenvoudig. Na een lange weg van tegenslagen en eenzaamheid kon hij in het voorjaar van 2019 eindelijk Mo’s falafel openen in de Foodhall Breda. “Na drie rottige jaren ben ik nu echt aangekomen in Nederland. Dit was mijn droom en die heb ik kunnen verwezenlijken. Ik ben altijd hoopvol gebleven. Als ik iets in mijn hoofd heb, ga ik door tot ik het heb bereikt.”
Mohammed loopt geregeld tegen stereotypen aan. “Ik zie angst in de ogen van Nederlanders. Ze hebben vooroordelen over vluchtelingen. Daardoor is het moeilijk om contact te krijgen.” Hij haalde zijn inburgeringsdiploma. De eerste woorden die hij leerde waren ‘Eet smakelijk’ en bitterballen vindt hij erg lekker, ook al eet hij nu vegetarisch. In zijn zaak redt hij zich wel in het Nederlands, maar een goed gesprek blijft lastig. “Zonder de taal kun je elkaar niet begrijpen. Je snapt de cultuur en de relaties niet. Nederlands is niet moeilijk, dus ik hoop snel meer te leren.”
Zonder de taal kun je elkaar niet begrijpen
Via het Buddyproject in Breda heeft hij sinds anderhalf jaar enkele vrienden met wie hij Nederlands probeert te spreken. Ze vallen echter snel terug op Engels. “Ik wil meer Nederlandse vrienden krijgen om te kunnen oefenen. Ook wil ik via televisie en cartoons meer woorden leren.” Mohammed is ambitieus en heeft grootse plannen met zijn falafelzaak. “Ik wil het menu uitbreiden en in andere steden starten. Als het eten maar authentiek blijft en niet commercieel, dat vind ik heel belangrijk.”
Tekst: Tefke van Dijk
Fotografie: Vincent Mol
