Ben en Isabella en de verloren letters 

Bso-kinderen bedenken samen een verhaal! 

Enige tijd geleden woonde ik een training bij voor bso-medewerkers. De training werd verzorgd door Cristel van Amelsfoort van Bibliotheek Midden-Brabant. Met medewerkers van drie verschillende Tilburgse BSO’s bespraken we hoe zij verhalen en boeken kunnen inzetten tijdens de activiteiten op de BSO. Eén van de deelnemers was Oscar Schellekens. Oscar werkt bij Kindcentrum Koolhoven en hij vertelde dat hij elke maandagmiddag samen met de kinderen van zijn groep een verhaal verzint. Daar wilde ik meer over weten, dus afgelopen maandag ging ik op bezoek.  

Een nieuw hoofdstuk 

Ik ontmoet Oscar als de kinderen nog in de klas zitten. Vol enthousiasme vertelt hij wat hij straks met de kinderen gaat doen: Ze gaan samen een nieuw hoofdstuk toevoegen aan het verhaal ‘Ben en Isabella en de verloren letters!’. Oscar houdt zelf erg van verhalen verzinnen en speelt Dungeons & Dragons (een rollenspel waarin de spelers gezamenlijk een verhaal verzinnen). De manier waarop hij samen met de kinderen het verhaal van Ben en Isabella maakt, is afgeleid van Dungeons & Dragons.  

Oscar is de verteller en schetst de situatie waarin de kinderen zich bevinden. De (hele korte) samenvatting van het verhaal ‘Ben en Isabella en de verloren letters’: Een heks met de naam Mevrouw Gemeen heeft alle letters weggetoverd, omdat zij zelf niet van lezen en schrijven houdt. Ben en Isabella zijn twee kinderen die zonder letters niks kunnen leren op school. Daarom gaan ze samen op zoek naar de letters. Elke week mogen twee kinderen in de huid van Ben en Isabella kruipen. Zij besluiten wat Ben en Isabella die week doen in de situaties die Oscar ze voorschotelt. “ Waar willen jullie vandaag naar toe?” “Oei, jullie zijn in een bos met toverbomen belandt. Wat doen jullie?”. Zo ontspint zich een verhaal, dat telkens eindigt als Ben en Isabella een letter terugvinden. 

De setting 

De kinderen zitten in de kring op de grond en het verhaal wordt verzonnen tijdens het fruitmoment. De hele activiteit duurt ongeveer een kwartier. Oscar vertelt dat het fruitmoment ook echt een rustmoment is. De kinderen komen net uit de klas en moeten even bijkomen. Op maandagen doen ze dat door samen het verhaal van Ben en Isabella te verzinnen. Op andere dagen wordt er voorgelezen. De afspraak die ze met de kinderen hebben, is dat ze niet hoeven te luisteren, maar dat ze wel rustig moeten zijn. Vandaag lijkt die afspraak niet echt nodig, alle kinderen gaan helemaal op in het verhaal. 

Na afloop van het vertellen wordt er vaak nog op het verhaal voortgeborduurd. Een voorbeeld: In het vorige hoofdstuk hebben Ben en Isabella een toverstaf gevonden. Vervolgens is een van de kinderen een pollepel gaan versieren die nu als toverstaf in de schatkist van Ben en Isabella is opgenomen. In die schatkist zitten meer attributen die Ben en Isabella hebben verzameld. Daarnaast heeft Oscar heeft een multomap vol met plattegronden en tekeningen, allemaal door de kinderen zelf gemaakt. 

Aan de slag! 

Oscar vraagt wie vandaag Ben en Isabella willen zijn. Bijna alle vingers gaan enthousiast de lucht in. De Ben en Isabella van vandaag mogen naast Oscar komen zitten en krijgen gelijk hun eerste vraag. “Waar gaan we naar toe?” Ben en Isabella willen naar het Dino-meer. Op aanraden van Struus de Struisvogel nemen ze iets mee dat ze beschermt tegen aanvallen van dinosaurussen. Struus is het hulpje van Ben en Isabella. Met een handpop en een gek stemmetje maakt Oscar onderscheid tussen zijn rol als verteller en die van Struus. 

Ben besluit dat ze een grote hamer meenemen, waarmee ze de dino’s op hun hoofd kunnen slaan. Hij zwaait hem op zijn rug en ze kunnen gaan. Oscar pakt de plattegrond en laat zien waar het Dino-meer is. Om er te komen, moeten Ben en Isabella eerst een bos doorkruisen. Ze gaan op pad. Maar als snel blijkt het bos uit toverbomen te bestaan. De bomen bewegen en blokkeren telkens de weg. Wat nu? Ben en Isabella besluiten hulp in te roepen van hun zeehondje. In de schatkist zit een toeter waar enthousiast op geblazen wordt. Als het zeehondje er is, blijkt dat hij vandaag helaas niet kan helpen. Telkens als hij het spoor gaat zoeken door te snuffelen, verspringen de bomen waardoor hij het spoor kwijtraakt. Struus vraagt de kinderen of er nog iets anders is wat ze kunnen doen. “De toverstaf!”, roept Isabella. En ja hoor, daar komt een prachtige toverstaf uit de schatkist. Ze wijzen er mee naar de bomen en een groene lichtstraal wijst ze naar een open plek in het bos. Daar vinden Ben en Isabella de letter T, van Toverboom. Een van de kinderen uit de kring schrijft de letter in het grote boek. Ze bekijken nog even welke andere letters ze al verzameld hebben en Oscar rond het verhaal van vandaag af. De bak met fruit is leeg, er wordt nog wat gedronken en daarna gaan de kinderen lekker buitenspelen. 

Wauw! 

Wat een leuke activiteit! De kinderen zijn erg enthousiast en werken leuk samen. Wat mij natuurlijk extra aanspreekt is dat ze met taal bezig zijn. Ze maken samen een verhaal. Hun fantasie wordt geprikkeld, ze leren oplossingen te zoeken en kunnen hun creativiteit kwijt.  

Wil je meer weten? Dan kun je contact opnemen met Oscar via oscar.schellekens@gmail.com.