Datum

Terugblik mini-masterclass Mylo Freeman

Een terugblik op de mini-masterclass van Mylo Freeman over het belang van diversiteit en inclusie in kinderboeken. 

Mylo Freeman is de bedenker van Prinses Arabella. Maar hoe is zij op het idee gekomen van deze gekleurde prinses? Tijdens de masterclass heeft Freeman ons een kijkje gegeven in waar zij haar inspiratie vandaan haalt. En dat zijn soms hele aangrijpende voorbeelden. 

Freeman begint haar verhaal bij het begin: een foto van haar ouders, haar eigen jeugd. Ze woonde in Den Haag, toen nog een stad met vrijwel alleen maar witte mensen: "Ik liep op straat en werd vaak nagekeken en uitgescholden. Ik was een vreemde eend in de bijt."

Carrière

In een vogelvlucht vertelt ze over haar carrière vóór het maken van prentenboeken: haar tijd op de kunstacademie waar ze haar beeldende talent kon uiten, haar tijd in New York, haar korte carrière als zangeres en daarna terug naar ontwerper; tekenen en illustreren voor bladen. In die periode kreeg ze vaak te horen dat haar illustraties te fel waren, te intens qua kleur.

Tot ze op een dag in een kinderboekenwinkel op zoek was naar een boek over zindelijk worden voor haar zoontje. Een thema waar weinig aanbod in was te vinden, dus nam ze het heft in eigen handen: ze bedacht haar eerste verhaal en maakte ook de illustraties. Dat boek werd uiteindelijk 'Potje'. Het prentenboek liep gelijk goed. Het boek werd in ontzettend veel talen vertaald en wordt nog steeds gedrukt. Voor de Amerikaanse uitgifte moest ze het boek veranderen, Freeman: "Als laatste illustratie van het prentenboek zie je een naakt donker jongetje op een potje in de jungle. Maar omdat er in Amerika racistische uitspraken als 'go back to the jungle' worden gemaakt naar zwarte kinderen, kreeg het jongetje kleren aan en tekende ik huizen in de achtergrond.'

Prinses Arabella

De boeken van Prinses Arabella waren echter toen nog niet de volgende stap. Na 'Potje' kwamen er allerlei dierenboeken. Freeman: "Kinderen tekenen kon ik niet." Ze vertelt dat ze op een willekeurig moment een foto in de krant zag, een foto van een donker meisje met 'helikopterhaar'. Deze foto knipte ze uit en legde ze in haar la. Puur toevallig hoorde ze een paar maanden later dat een Surinaams meisje een prinses ging spelen in een theatershow. Alleen kon dat meisje dat helemaal niet vond ze zelf, omdat ze niet wit was, geen blonde haren en blauwe ogen had. Freeman: "Ik vond het zo sneu. Zelf had ik ook nog nooit een donker prinsesje gezien en als ik terugkeek op mijn eigen jeugd waren alle prinsessen in films en boeken wit."

Het zette Freeman aan het denken en van haarzelf moest ze gaan leren om kinderen te tekenen. Met de eerdere uitgeknipte foto uit de krant bij de hand, begon ze met schetsen en het ontwikkelen van illustraties die we nu kennen als Prinses Arabella. Met als eerste prentenboek in de reeks: Prinses Arabella is jarig.

Meer dan boeken

Daar hield het niet op en naast vele boeken over de prinses, volgde er nog meer. Er kwam een theatershow en er kwamen poppen. Er waren vele zwarte meisjes die zich voor het eerst konden herkennen in een hoofdpersoon, die zich voor het eerst realiseerden dat zij ook prinsessen konden en mochten zijn. Freeman ging naar verschillende landen om over haar prentenboeken en over Prinses Arabella te vertellen en kinderen hierin mee te nemen. Iets wat overigens niet altijd even makkelijk was.

Wil je meer weten over het ontstaan van Prinses Arabella, de prentenboeken, de poppen, de naam? Dan is het leuk om te weten dat er tot en met 2 juli een expositie is over de prinses in de Kunsthal in Rotterdam.

Vanuit Cubiss gaan wij samen met een groep (voor)leesconsulenten een bezoekje brengen.

Naar overzicht Actueel en Blogs >>