Blog
Digi-Dinsdag – In de wachtkamer (een waargebeurd verhaal)
Elke tweede dinsdag van de maand is het Digi-Dinsdag bij Cubiss. Op die dag komt er een blog online over digitale geletterdheid met daarbij interessante links naar nieuws, kennis of mooie voorbeelden. Zo ben jij weer helemaal op de hoogte!
Het is donderdagavond iets voor half zeven. Ik heb een lekkere thuiswerkdag achter de rug en daarna heerlijk bij mijn ouders gegeten. Het zonnetje schijnt en gekleed in korte broek en T-shirt steek ik de straat over naar de praktijk voor fysiotherapie aan de overkant. Ik moet alleen een afspraak maken voor een eerste behandeling. De deur schuift open en ik betreed de wachtkamer. Er is niemand bij de balie en ik moet even wachten. Ik tik op de bel en wacht af.
Onbegrijpelijke woordenstroom
Er zit een ouder stel aan de koffietafel, ze voeren een gesprek in een taal die ik niet versta. Een andere bezoeker sluit aan bij het gesprek en te midden van de (voor mij) onbegrijpelijke woordenstroom klinkt ineens het woord “bekkeninstabiliteit”. Ik glimlach. Ik weet niet welke taal ze spreken, maar het is een taal waar ze geen bekkeninstabiliteit kennen. Mooi!
Maar dit mooie gesprek is niet wat hier in deze wachtkamer het meest mijn aandacht trekt. Wel het fijnste, want aan de andere kant van de wachtkamer gebeurt iets waar ik boos van word. Dat er nog steeds niemand aan de balie is om me te helpen, vind ik ook al niet tof (ik tik, iets harder nu, nog eens op de bel), maar dit kan echt niet.
Zal ik er iets van zeggen? Is dat aan mij? Waarom doen mensen dit? Ziet hij nu niet wat hij doet?
Aarde aan papa
Aan het speeltafeltje tegen de muur van de wachtkamer zit een klein meisje van een jaar of 4 oud lekker te spelen. Bij binnenkomst had ik haar al gezien. We hadden even oogcontact en wisselden een glimlach uit. We zagen elkaar.
Naast het tafeltje staat een man. Het is haar vader begrijp ik even later. Hoe ik dat weet? Omdat het meisje alles in het werk stelt om ook met hem in contact te komen. “Papa, kijk!”, “Mooi he, papa!” en “Deze is echt leuk, papa!”.
Maar papa reageert amper. Hij kijkt niet naar haar en zegt alleen “Ja, leuk.” en “Hm, hm”. Of geeft in het geheel geen reactie. Geen echt contact. Hij ziet haar niet.
Ik sta me op te winden. Ik vind het zielig voor het lieve, kleine meisje.
Inmiddels is er een medewerker verschenen die me helpt een afspraak te maken. “Hoi, [naam medewerker]!”, roept het meisje naar haar. De medewerker kijkt op van het computerscherm, ziet het meisje en zegt “Hoi, [naam meisje]!” Kleine moeite, grote glimlach. Kijk, zo kan het ook, zie je wel.
Terwijl de medewerker mij verder helpt, hoor ik het meisje nog een poging wagen om met haar vader in contact te komen.
“Papa?”
Geen antwoord…
“Papa, ik vind jou lief!” Met een verwachtingsvolle glimlach op haar gezicht kijkt ze omhoog naar haar papa.
En papa?
Papa heeft geen tijd. Papa ziet niets. Papa hoort niets. Papa kijkt op zijn telefoon.
Bijna aangelopen
Ik ben klaar hier. Ik loop naar buiten en besluit nog even langs de supermarkt te lopen. Ik kom een moeder tegen met een kinderwagen. Ze duwt de wagen met één hand, want met de andere moet ze haar telefoon vasthouden. Ze is aan het facetimen. Op de terugweg word ik bijna aangelopen (kun je dat zo zeggen? Ik bedoel zoals aangereden, maar dan door een wandelaar…) door een volwassene die zo te zien een serie aan het kijken is op haar telefoon (echt waar!).
Iedereen maakt zich enorm druk over de schermtijd van onze jeugd en dat is ook terecht!
Maar dit is het voorbeeld wat onze jeugd krijgt...
Ik denk namelijk dat bij die vorige maand benoemde 79% van de Nederlanders* best wel wat mensen zitten, die kinderen hebben. Je wil dat je kinderen niet aan een scherm geplakt zitten, maar ondertussen doe jij dat zelf wel? Als dit het voorbeeld is, wat verwacht je dan?
Daarom haal ik ook deze maand maar eens een mooie oude zegswijze van stal: Goed voorbeeld doet goed volgen!
Oh, en natuurlijk: Verbeter de wereld, begin bij jezelf.
NB: Alle genoemde voorbeelden zijn niet door mij verzonnen, maar helaas allemaal echt gebeurd.
*In de herhaling: “Uit onderzoek van de EO blijkt dat 79% van de Nederlanders vindt dat kinderen pas op de middelbare school een mobiele telefoon mogen krijgen en social media pas mogen gebruiken vanaf 14 jaar.” - Digi-Dinsdag, september 2024
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe Digi-Dinsdag blogs? Meld je dan hier aan voor de mailing. Op Digi-Dinsdag verschijnt er ook een nieuwe MediaQuestie: een korte mediawijze activiteit voor bovenbouw po/s(b)o en onderbouw v(s)o, die aansluit op de actualiteit. Heb je vragen over, suggesties of feedback op de blogs en de MediaQuesties? Neem gerust contact op met Barry Kuijpers, adviseur (digitale) geletterdheid.
Linkjes
MediaQuestie: Zelf actief aan de slag met mediawijsheid? Cubiss maakt elke maand een MediaQuestie: een korte activiteit om in je klas, thuis of bibliotheek in te zetten. Deze maand heeft de MediaQuestie het thema: Goed voorbeeld.
- Rode kaart van Team Red het Onderwijs voor de conceptkerndoelen: “De concept kerndoelen voor digitale geletterdheid van de SLO zijn te omvangrijk en te ongestructureerd. Het is onmogelijk voor docenten om binnen twee jaar – dan worden de kerndoelen wettelijk vastgelegd – aan de gestelde eisen te voldoen.”
Lees het artikel
- Een mooi project van het Nederlands Onderwijs Laboratorium AI (NOLAI): “Hoe kan VR bijdragen aan het stimuleren van woordenschatontwikkeling van kleuters met een onderwijsachterstand in authentieke omgevingen?”
Lees meer over het project
- Een interview met Siri Beerends, cultuursocioloog en promovendus op het gebied van kunstmatige intelligentie in Linda Magazine. “AI blijkt vaak seksistisch en discriminerend: 'Kan nóóít neutraler zijn dan de mens'.”
Lees het interview
- “Generatie angststoornis of #GeenPaniek? Wetenschappers over de invloed van social media”. Artikel van Pointer waarin verschillende wetenschappers (en verschillende uitkomsten van onderzoeken) aan bod komen over de invloed van sociale media.
- De duistere kant van Telegram – video van NOS op 3. “Telegram begon ooit als veilige haven voor activisten die gebukt gaan onder autoritaire regimes, maar lijkt nu het ‘afvoerputje’ van het internet geworden te zijn. Hoe zit dat?” Lees het vervolg.
Extra: “Het kabinet wil geen verbod op social media onder de zestien jaar, zo heeft staatssecretaris Szabo voor Digitalisering op vragen van de ChristenUnie laten weten. Kinderen onder de zestien jaar moeten toestemming van hun ouders hebben voor het aanmaken van een account.” - Lees meer en meer over social media.
